Classroom discussion is frequently proposes as an essential part of democratic citizenship education. Literature, however, pays little attention to what kind of discussion is most effective and how teachers can facilitate a discussion. This study of Jaap Schuitema, Hester Radstake, Janneke van de Pol and Wiel Veugelers aims to contribute to the development of a framework for analysing the characteristics of classroom discussions and the different roles teachers can adopt in guiding a discussion on controversial issues. In addition, we investigated how the way teachers guide the discussion is related to the structure and content features of the discussion.
Wetenschappers kunnen zwaar onder druk staan van conformistische collega’s. Berucht is de excommunicatie van de Leidse hoogleraar criminologie Wouter Buikhuisen, die biologische oorzaken van misdaad onderzocht. Hij raakte zo geïsoleerd, dat hij op doktersadvies zijn leerstoel verliet. En zo zijn er meer voorbeelden te geven. Om het weren van dissidente geluiden op de universiteit te voorkomen, is in de VS de Heterodox Academy opgericht. Leden moeten beloven om diversiteit aan inzicht en politiek te zullen stimuleren op de universiteit. Is zoiets in Nederland ook nodig? Hoe zit het bij ons met de echt open dialoog op faculteiten? Dat is een onderzoek waard, vindt redacteur onderwijs van het NRC Maarten Huygen.
Een gesprek over een maatschappelijk gevoelig onderwerp biedt kansen om te werken aan burgerschap. Maar kan ook lastig zijn. Docenten zijn zich hier goed bewust van. Mijn trainingen ondersteunen docenten bij het klassikaal bespreken van maatschappelijk gevoelige onderwerpen. Na het volgen van deze training geeft 84% van de docenten aan zich goed in staat te voelen om een les over burgerschap te gaan voeren. De crux is het herkennen en waarderen van spanning en wrijving als betekenisvolle momenten voor burgerschap. Want waar het wrijft, ontstaat glans.
Gastcolumnist van de Volkskrant Kiza Magendane: “Uit eigen ervaring weet ik dat men mijn stem pas interessant vindt, wanneer ik over het vluchtelingenvraagstuk, Afrika of racisme schrijf.” Magendane wilt dat de generatie biculturele Nederlanders zich bevrijdt van de psychische gevangenis waarin ze verkeren. Het is tijd voor een nieuwe droom. In deze droom mag jouw culturele achtergrond geen belemmering vormen voor jouw imaginaire vermogen.
Het huidige onderwijs werkt ongelijkheid in de hand, concludeert hoogleraar Eddie Denessen in de oratie die hij maandag uitspreekt aan de Universiteit Leiden. De overheid moet kiezen, is zijn opvatting. Ze kan niet toptalenten stimuleren en tegelijk spreken van gelijke kansen. “Deel kinderen niet te vlug in naar niveau”, zegt Denessen, want “naast cognitieve prestaties zijn creatieve en sociale vaardigheden minstens zo belangrijk. Pas als je mét elkaar leert, leer je van elkaar.”
In Nederland heeft iedereen recht op een eigen mening. Maar wie van de gezelligheid van het gemiddelde afwijkt, is dikwijls verdacht, schrijft cultureel psycholoog Keyvan Shahbazi in zijn gastcolumn in de Volkskrant. Shahbazi constateert een paradox in onze cultuur. Het egalitarisme wordt als centrale waarde in de Nederlandse cultuur gekoesterd. En het bestrijden van maatschappelijke ongelijkheid heeft de Nederlandse samenleving ook veel goeds gebracht. Maar het gelijkheidsideaal heeft ook geleid tot perfide dogma’s.
Bart Ongering is docent in Amsterdam en is ook wel bekend onder de naam Meester Bart. “Nu ik docent ben, lijkt het soms alsof ik degene ben, die de leerlingen kansen moet geven, terwijl ik liever heb dat ieder kind met dezelfde kansen in een klas zit. Toch is dat niet zo”, zegt Bart in zijn column voor Trouw. Hij legt de stelling ‘Heeft iedereen in onze klas niet dezelfde rechten?’ voor aan zijn leerlingen.
Mannen en vrouwen krijgen verschillende labels voor gelijk gedrag in hun werkende leven. Voorbeeld: wat voor een man telt als assertief op de werkvloer, wordt bij een vrouw vaak als agressief gezien. Dit wordt wetenschappelijk aangeduid als ‘gender bias’. Anouk Vleugels beschrijft in haar artikel in het NRC de gevolgen van ‘gender bias’. En hoewel het onmogelijk is om mensen te ontbiassen, er zijn wel degelijk manieren om mannen en vrouwen als gelijken te beoordelen en vooroordelen over sekse te neutraliseren.
Nu de economie zich herstelt, wil het bedrijfsleven weer mensen die gericht zijn opgeleid voor een vak. Bouwvakkers, bijvoorbeeld, zijn nu weer hard nodig. Paul Rosenmöller is voorzitter van de schoolbesturen in het voortgezet onderwijs (VO-raad) en breekt graag een lans voor het vakonderwijs. Tegen het Algemeen Dagblad zei hij pas nog: „We moeten afscheid nemen van begrippen als hoog- en laagopgeleid. Ik kan jaloers zijn als iemand een auto kan repareren, want dat kan ik niet.”
Met zijn afscheidsrede hield hoogleraar pedagogiek Micha de Winter een hoopvol pleidooi voor optimistische opvoedkunde. Dat er nog een wereld te winnen is, weet de hoogleraar pedagogiek ook wel. De kloof tussen hoger- en lageropgeleiden, witte en zwarte scholen. Die tweedeling wordt niet minder, vertelt hij in dit interview (en ook in zijn boek Verbeter de wereld, begin bij de opvoeding). De kunst is om kinderen en jongeren zo toe te rusten dat ze straks met elkaar de toekomst kunnen vormgeven. “Ze moeten zich verdiepen in elkaars werelden. In je eentje kun je niet zo veel, maar met elkaar wel.”
