Over wat burgerschapsonderwijs is, verschillen de meningen. Ook onder docenten. Gaat het over het bijbrengen van kennis over de democratie en de rechtsstaat? Over kritisch denken en constructief praten over maatschappelijke onderwerpen? Over je roeren als zaken fout lopen in de samenleving?
Dat burgerschapsonderwijs zo breed wordt opgevat, komt natuurlijk ook omdat eigenlijk álles wat we in het onderwijs doen, uiteindelijk gericht is op hoe iemand zijn of haar weg vindt in de samenleving.
Het goede nieuws: het is helemaal niet nodig om voor één aspect van burgerschapsonderwijs te kiezen. Samen met Margarita Jeliazkova ben ik een cursus aan het ontwikkelen voor docenten waarin alle aspecten samen komen in het bespreken van maatschappelijk gevoelige onderwerpen. Wordt vervolgd!
Psychische diversiteit – en het belang daarvan – normalisering van het abnormale, en innovatie van de geestelijke gezondheidszorg. Dat zijn thema’s uit de aflevering van VPRO Tegenlicht ‘Gewoon Gek’.
Serie waarin Karim Amghar onderzoekt hoe het gesteld is met de kansen van leerlingen met veel potentie maar weinig middelen. Hij spreekt daarvoor met diverse beleidsmakers, ervaringsdeskundigen, onderwijzers, docenten, ouders en de leerlingen zelf.
Wat is een goede school? Wat gebeurt daar? Dat kan je het beste vragen aan bestuurders, schoolleiders, leerkrachten, adviseurs, ouders, leerlingen en sociale partners. In opdracht van het Ministerie van OCW en in samenwerking met McKinsey & Company deed ik een verkenning naar wat zij verstaan onder onderwijskwaliteit en wat scholen kunnen doen om de kwaliteit te bevorderen.
Sociaal psycholoog Naomi Ellemers licht toe hoe moeilijk mensen het vinden om hun gedrag te veranderen. Mensen willen namelijk liever horen dat ze goed bezig zijn. In haar werk als adviseur op het gebied van diversiteit en maatschappelijk verantwoord ondernemen zet ze haar vaardigheden als onderzoeker. Want “als onderzoeker verzamel je veel meer observaties; pas dan krijg je inzicht in de systematiek”.
Het artikel van Patrick Blessinger, Enakshi Sengupta en Mandla Makhanya in University World News beschrijft de voordelen van een inclusief curriculum. Naast de morele verplichting verhoogt het onder meer de betrokkenheid, de cijfers en het algemene welzijn van de studenten.
Twee Amerikaanse professoren stellen dat we in het publieke debat te weinig van elkaar kunnen hebben, omdat de jeugd zo afgeschermd opgroeit. Zo afgeschermd zelfs, dat hun geestelijke gezondheid eronder lijdt. Nina Polak van de Correspondent duikt in het onderwerp.
De Correspondent laat zien dat het binnenhalen van internationale studenten lucratief is voor de Nederlandse universiteiten. De Rijksuniversiteit Groningen heeft zelfs ‘cashcow-studies’ voor deze doelgroep bedacht. Echter, de komst van de studenten leidt (ook) tot problemen: van overvolle collegezalen tot studenten in tentenkampen.
In NRC een artikel, waarin geïllustreerd wordt hoe de taal ons hokjesdenken verraadt en hoe snel je daarmee als docent onbedoeld verschillen in de klas vergroot. En dat niet alleen. Ook de opstelling in de klas kan bijdragen aan polisarisering. Een ‘practor’ op het mbo moet docenten helpen de verschillen in de klas kleiner te maken. Die practor is Birgit Pfeifer. Pfeifer promoveerde op de motieven van ‘school shooters’ en weet veel over radicalisering en polarisatie. Pfeifer gaat onderzoek doen en docenten bijscholen, zodat er een sfeer op mbo’s ontstaat waarin ook de gepolariseerde onderwerpen besproken kunnen worden.
In de Donald Duck figureert – voor het eerst in de historie van het bestaan van het stripblad – een lesbisch stel. De tekenaars hebben een verliefd stel op een terras ingetekend. Dit is het beeldende antwoord van het weekblad op een oproep van een 10-jarige lezer in de rubriek Dwars in het NOS Jeugdjournaal. Het meisje vond het raar dat geen lhbt’ers in de strip voorkwamen. De Donald Duck ligt vanaf vandaag in de winkel. Een collectors item?
