Nederland is populair onder Chinese promovendi, meldt NOS, maar veel Chinese onderzoekers voelen zich onzichtbaar en lopen tegen cultuurverschillen aan. “Nederlanders zijn vriendelijk maar ook best afstandelijk”, vindt Yueqiao. Het kost haar daarom moeite om vrienden te maken op de universiteit. De taalbarrière maakt integreren veelal lastig en de buitenlandse promovendi lopen tegen cultuurverschillen aan. Daarnaast voelen ze zich soms achtergesteld door hun universiteit. Dit kan het promotietraject en het welzijn van de promovendus negatief beïnvloeden. Met mijn training professioneel begeleiden van promovendi met een buitenlandse achtergrond kunnen universiteiten zich wapenen.
In dit inspiratiedocument geeft Feniks docenten geschiedenis in het voortgezet onderwijs handvatten om ‘gevoelige geschiedenis’ een plaats te geven in de les. In het document wordt onder meer ingegaan op de vraag hoe je gevoelige onderwerpen in de klas behandelt. Plus vijf typen docentrollen die je kan aannemen bij het klassikaal bespreken van gevoelige onderwerpen. En verder: laat je inspireren door de praktijkervaring, de tips en invalshoeken. Gebruik ze als checklist en combineer ze tot een aanpak, die past bij jouw situatie in het klaslokaal.
Geschiedenis is geen willekeurige verzameling feiten, het is een verhaal dat richting geeft aan de toekomst. Maar niet elk verhaal in de klas luidt hetzelfde. Dat is lastig, maar biedt ook kansen, blijkt tijdens het vierde VGN-congres van geschiedenisdocenten met het thema ‘Gevoelige geschiedenis in de klas’. Op dit congres gaf ik een lezing over het voeren van moeilijke gesprekken in de klas en aansluitend twee workshops met als titel ‘zonder wrijving geen glans’. In de workshop komt de spanning aan de orde, die klassikale gesprekken over maatschappelijk gevoelige onderwerpen kan oproepen. Deze spanning kan de docent gebruiken als uitgangspunt om leerlingen naar een onderwerp te laten kijken.
Nederlandse jongeren blijven achter in burgerschap, blijkt uit een onderzoek. De kennis in de democratische rechtsstaat loopt achter. De overheid doet er niets aan, behalve volgend onderzoek verbieden, schrijven Rik Seveke , Hessel Nieuwelink , Halil Karaaslan en Bram Eidhof. Goed burgerschapsonderwijs zorgt ervoor dat iedere leerling kennis heeft van onze rechtstaat, over vaardigheden beschikt om daaraan bij te dragen en ieders grondwettelijke rechten onderschrijft. Democratie als cultuur. Maak burgerschapsonderwijs daarom een prioriteit door het met dezelfde status te behandelen als taal en wiskunde.
Jerry Afriyie is dichter en oprichter van Stichting Nederland Wordt Beter. Afriyie wil een samenleving waarin iedereen erbij hoort. Mede daarom, probeert hij zijn eigen afkeer van homoseksualiteit te overwinnen. Hij is erachter gekomen, dat zijn haat jegens homo’s is aangeleerd. Nu is het aan ons, met name de gemeenschappen buiten de LHBT-gemeenschap, om in opstand te komen tegen die haat en Nederland veilig te maken voor alle kinderen en volwassenen, ongeacht afkomst, huidskleur, stand en geaardheid.
Amade M’charek kwam op haar elfde uit Tunesië naar Nederland, haar ouders achterna. Ze kreeg ‘huishoudschool’ als schooladvies, want: “Je moet toch later voor je man zorgen”, zei het schoolhoofd. Ze protesteerde. Nu is ze hoogleraar antropologie aan de Universiteit van Amsterdam. In een interview in Trouw zegt prof. dr. M’charek onder meer: “Conflicten kunnen heel productief zijn, als er maar geen slachtoffers vallen. Omgaan met een conflict vraagt om meer dan dialoog. We moeten ook samen dingen doen: samen werken, studeren, feesten en activiteiten ondernemen om elkaar te ontmoeten: samen koken, of onze straatjes schoonvegen. Zo ontwikkel je tolerantie en ga je beseffen dat diversiteit goed is voor de samenleving.”
Mounir Samuel schrijft onder meer over gender en diversiteit. Deze week schrijf Samuel in NRC over verboden liefdes. In het eerste deel gaat het over een verliefdheid van een 16-jarige jongen op een meisje uit zijn klas. De verschillende achtergronden zijn zo groot – hij een christelijk opgevoede Nederlander uit de provincie en zij een moslimmeisje met traditionele ouders – dat de liefde vrijwel onmogelijk wordt gemaakt.
‘Wij, leraren, werken met alle leerlingen gericht aan hun leerdoelen. En om die te bereiken, zorgen we voor een veilig klimaat voor iedereen. Dat is wat we doen. Ondertussen zijn we ook nog steeds mensen’, schrijft docente en schrijver Michelle van Dijk op haar blog. Van Dijk beschrijft wat het takenpakket, de rol en verantwoordelijkheden van een docent zijn in een maatschappij, waar de politiek ook in het klaslokaal doordringt. Soms ook via sociale media, zo bewijst de actie van Thierry Baudet maar weer eens.
“Maar ben jij dan wel de juiste persoon om deze training te geven? Jij staat hier toch niet neutraal in?” Mijn adem stokt even in mijn keel, en zestien paar ogen richten zich vol verwachting op mij. De training ‘Diversiteitssensitief onderwijs’ die ik aan docenten in het hoger onderwijs geef is net twee uur aan de gang… Siema Ramdas onderzoekt in deze column het begrip neutraliteit. De column is gepubliceerd in Ad Valvas, het onafhankelijk platform van de Vrije Universiteit.
Witte Nederlanders zijn zich amper bewust van hun witte privileges. Dat moet veranderen, betoogt afzwaaiend Theoloog des Vaderlands Janneke Stegeman. Het is hoog tijd onze blik te richten op het witte lichaam, dat ons als zo neutraal voorkomt. Dat geldt zeker ook in de theologie.
De tekst in Trouw is een bewerking van de inleiding van het pamflet, dat Janneke Stegeman heeft geschreven. Dat pamflet heeft als titel ‘Alles moet anders! – bevrijdingstheologie voor witte Nederlanders’ en is gepresenteerd tijdens de Nacht van de Theologie. Stegeman is sinds juni vorig jaar Theoloog des Vaderlands.
